Tuesday 31 January, 2012

দৰঙৰ কলা-কৃষ্টি


  অসমীয়া সাহিত্যৰ বুৰঞ্জীত এখন সুকিয়া স্থান অধিকাৰ কৰি থকা অসমৰ লোক সাহিত্য বা মৌখিক সাহিত্যখিনি অসমীয়া সাহিত্যৰ ভড়াল চহকী কৰি ৰাখিছে ।খ্ৰীষ্টীয় দশম শতিকাত অসমীয়া ভাষাৰ উদ্ভব হোৱাৰ লগে লগে অসমীয়া ভাষাত লিখিত বা অসমীয়া সাহিত্যৰ সৃষ্টি হবলৈ ধৰিছিল আৰু সেই সময়ৰ পৰাই অসমীয়া ভাষা তথা অসমীয়া লিখিত সাহিত্যই বিকাশৰ পথত আগবাঢ়ি বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ বিশাল অসমীয়া সাহিত্যৰ সৃষ্টি হল ।
    অসমৰ কলা-কৃষ্টি জগতত দৰং জিলাই প্ৰাচীন কালৰে পৰা এক জনপ্ৰিয় কৃষ্টিৰ মহান ঐতিহ্য বহন কৰি আহিছে; যাৰ গতি কালৰ ধুমুহাই কোনো দিনে ৰুদ্ধ কৰিব পৰা নাই, বৰং নিৰৱচ্ছিন্ন গতিৰে সম্প্ৰসাৰিত হৈ আহিছে । কোনো এটা জাতি-গোষ্ঠীৰ সভ্যতা আৰু স্বকীয় স্থিতিৰ এটা মাপ-কাঠী হৈছে সেই এলেকাত প্ৰবৰ্ত্তিত হৈ থকা কলা-কৃষ্টি আৰু সংস্কৃতিৰ স্বৰুপ । অতীজৰে পৰা পৰম্পৰাগত ভাবে দৰং জিলা বিশেষকৈ মঙ্গলদৈ অঞ্চলৰ জনসাধাৰণৰ মাজত প্ৰবৰ্ত্তন হৈ অহা গীত আৰু কথাৰ ৰুপত মানহৰ মুখে মুখে বাগৰি প্ৰকাশ লাভ কৰা ব্যাসৰ ওজাপালি, সুকন্নানী ওজাপালি, দেওধনী নৃত্য, বৰঢুলীয়া, ঢেপাঢুলীয়া, কালীয়া,খুলীয়া ভাউৰীয়া, বিয়া গীত, নাঙেলী গীত, মহৌখুন্দা গীত, আইনাম, অপেশ্বৰীৰ নাম, চেওঁচাপৰি নাম, থিয়ানাম, আৰু চেৰাঢেক আদিয়ে হল দৰঙী কলা-কৃষ্টি ৰুপে খ্যাত ।
  সম্ভৱত অসমীয়া লিপি ৰ্চ্চাৰ পুৰ্বতে সৃষ্টি হৈ প্ৰসাৰ লাভ কৰা দৰঙৰ কলা-কৃষ্টিৰ প্ৰকাশ আৰু প্ৰচাৰৰ মাধ্যম হল জনসাধাৰণৰ স্মৃতি । সেয়েহে অসমীয়া সাহিত্যৰ প্ৰথম পৰিচয় দাঙি ধৰা ঐতিহ্যপুৰ্ণ দৰঙৰ কলা-কৃষ্টিখিনিৰ ৰচনাৰ সঠিক সময় আৰু ৰচক সকলৰ পৰিচয় নিৰ্ণয় কৰিব পৰা নাযায় ।দৰঙী কলা-কৃষ্টিত সাধাৰণতে ব্যক্তি মনৰ ভাব চিন্তা আৰু অনুভূতি আদি প্ৰকাশিত হোৱাৰ পৰিবৰ্ত্তে লোক জীৱনৰ আশা নিৰাশা, হৰ্ষ বিষাদ, ভয় ভক্তি, প্ৰেম প্ৰণয় আনন্দ উৎসৱ, লোক বিশ্বাস, চিন্তাধাৰা আৰু   সহজ সৰল জীৱন পদ্ধতি আদি লোক জীৱনৰ সমগ্ৰতা প্ৰকাশ হৈ আছে ।

No comments:

Post a Comment